Jean Bilquin heeft een boeiend oeuvre gecreëerd op het grensgebied tussen traditie en vernieuwing, het terrein waarop een overgeleverde symboliek persoonlijke nuanceringen en uitbreidingen heeft ondergaan.
Zijn recent werk is als een allegorie: de westerse cultuur heeft bij het begin van dit millennium nieuwe impulsen nodig en zou er goed aan doen zich opnieuw te oriënteren op de mediterrane en in het bijzonder op de klassieke cultuur.
Vanaf 1980 ontplooit zich de artistieke loopbaan van Jean Bilquin (Gent, 1938). Zijn eerste werken zijn hoofdzakelijk figuratief. Later weet hij deze figuratie te herleiden tot een uitgebalanceerde abstractie waarin hij streeft naar een evenwicht tussen kleuren, architectonische elementen en subjecten.
In heel zijn oeuvre zien we een ongeremde bewondering voor 'het humane' vaak weergegeven door onderwerpen ontleend aan de Griekse Mythologieën.
Zijn beelden, tekeningen en schilderijen zijn het resultaat van een 'harde labeur'. Zowel psychisch als fysisch. De taak van de kunstenaar bestaat er volgens Bilquin in om ' [...]mogelijke ordeningen (te) suggereren [...]'. Door betekenis en structuur te geven streeft de artiest naar een blijvende erkenning.